Mijn blog over de terugreis van Santiago naar huis is nooit geschreven, het weer sloeg om en ik boekte een vlucht naar huis. Via Porto waar ik nog een leuke avond had met Jane. Eten en drinken aan het water. Zaterdag lopend en later fietsend door Porto helemaal langs de boulevard tot het punt waar mijn wandeltocht twee weken eerder begon. Het leek wel een maand geleden. Ik genoot van de zee, dronk een cocktail en at vis. Een goede afsluiting zo. Met een late vlucht naar huis waar op Schiphol mijn geliefden me stonden op te wachten met een mega spandoek. En helemaal top was mijn 50ste verjaardag thuis in de zon, verrast door familie en vrienden. Taart en bloemen in de tuin op 15 oktober, ik had het mooie weer meegenomen.
Nu is het mei en lig ik in mn bedje in de Stayokay in Maastricht, de rest van de groep waar ik mee op stap ben slaapt, zucht en draait nog. We slapen met zn zessen en ik ben vroeg wakker. Het Camino gevoel is helemaal terug en wat doe ik als ik wakker lig…precies ..schrijven aan het blog. Leuk weer. Half 7, ik ga er uit! Zin in de dag.
We hebben gisteren een wandeling gemaakt door Maastricht. 23 graden, zonnetje. We ontmoeten elkaar op het station en maken kennis met elkaar onder het genot van koffie met echte Limburgse vlaai. Leuke groep, lekkere vlaai.
Op stap gaan we met en onder leiding van Irene. In het afgelopen jaar heb ik meerdere wandelingen met haar meegelopen, allemaal Pelgrimspaden soms 1 dag meestal een weekend. Alle keren in de regen…Amsterdam, Antwerpen, Kapellen, Vessem..deze keer Maastricht en straks lopen we naar het klooster in Wittem. Dit klooster schijnt bijzonder te zijn en ik ga mee, wil dat graag beleven. Ik merk ook dat ik er weer aan toe ben, 4 dagen lopen, 4 dagen rugzak op, 4 dagen vertragen, terug naar de Camino.
Maastricht is prachtig, het doet on-Nederlands aan. We bezoeken de basiliek en meerdere godshuizen. Terwijl ik een foto maak komt er een app binnen in de groep caminogangers en ‘we’ zijn onderweg, de een in Porto, bom Caminho Louise, de ander in Spanje Buen Camino Wil en Paula gaat in Friesland de alfestedetjogt lopen oantsjen…in de basiliek steek ik 2 kaarsen op één voor mn dierbaren en onder het Engelstalige gebed een voor alle caminogangers onderweg en die ik heb ontmoet.
Maastricht Maastricht….Ik kom nog een keer terug.
We sluiten af met het traditionele etappedrankje op het terras van de Stayokay en eten savonds op het terras aan het water.
In gesprek met Jenny ontdekken we een gemeenschappelijke leuke dame en we verrassen ‘onze’ Katinka met een ‘onsie’ die we allebei tegelijk aan haar sturen. De wereld is klein, het leven is kort, kortom maak er een feest van.
Wij gaan vandaag de voerstreek in. Ik geniet nu van de ochtendzon op het terras van de herberg. Een vogeltje fluit, een watervogel maakt een apart geluid en verder niets, ….Een enkele auto in de verte, zaterdagochtend 7 uur, ik ben klaar voor vertrek maar wacht op ontbijt (8 uur) en op de groep die wakker wordt.
Straks eerst langs de appie hein, eten voor onderweg, zout moet van Irene want het is warm, dus kaas en brood en ach we zien wel, niet teveel want dan sjouw je je helemaal een breuk. Wordt vervolgd.
